• De score vloog vanmiddag alle kanten op en dat was maar goed ook anders hadden de supporters  een weinig leuke middag beleefd. Het was voor Dosko trainer Mart van Bree puzzelen geblazen om tot zijn sterkste opstelling te komen want om verschillende redenen kon hij vanmiddag niet beschikken over Toon Jochems, Marvin Bedaf, Nikai Derwort en Jibbe Schouwenaars.

    De oplossing van de puzzel bracht niet voor iedere speler zijn voorkeurpositie binnen de ploeg. Was dit de oorzaak van het onsamenhangende spel in de eerste helft? Dat zou dan nog als een redelijk excuus kunnen gelden al werd het op verschillende plaatsen langs de lijn vertaald in weinig beleving. Een onterechte conclusie overigens, want aan inzet heeft het nooit ontbroken getuige de drie gele kaarten die Dosko-spelers ten deel vielen, even zovele keren als gevolg van strijd om de bal. Feit is dat er in de passing heel veel mis ging met als gevolg dat er veel energie gestoken moest worden in het (her)veroveren van de bal en het voorkomen van dreigend onheil.

    Was de ploeg van Nemelaer dan zoveel beter? Het antwoord is neen, maar een belangrijk verschil met de ploeg van Dosko was hun nummer 14  Giel van de Ven, want die maakte vanmiddag het verschil. Het was dan ook niet verwonderlijk dat bijna alle ballen op hem werden gespeeld want uit vrijwel elk balcontact ontstond direct of indirect gevaar. Met een doelpunt in de 35e minuut (afgerond na een steekpass op rechts) en een doelpunt in de 44e minuut (vanuit halve draai in het penalty gebied) zorgde hij hoogst persoonlijk voor een terechte 0-2 ruststand.

    Toonbeeld van inzet Ramon Krijnen verwoordde het grillige score-verloop in de tweede helft als volgt: “We hadden geen andere keuze dan vol op de aanval te gaan spelen met alle risico’s vandien. Dat bracht Rob Dietvorst in een vrije rol in de voorste linie en de vervanging rechts voorin van Joshua Becht door Stefano Maxwell. Daarbij hadden we de meeval dat al meteen in de tweede minuut Brian Kruf een voorzet van rechts binnen kopte. (voorzet overigens van de voor de zoveelste keer mee opgekomen Ramon Krijnen (F.V.) Natuurlijk hadden we geen betere start van de tweede helft kunnen wensen want het zelfvertrouwen begon weer te groeien al hebben we nooit ons gebruikelijke niveau kunnen aantikken. De domper was dan ook groot toen in de 66e minuut vanuit de verdediging diezelfde Giel van de Ven werd aangespeeld die vanaf eigen helft met de bal aan de voet op ons doel afstormde en keeper Nick Lodiers met een lage schuiver wist te verschalken. Opnieuw een marge van twee doelpunten met nog minder dan een half uur op de klok.

    Ons geluk was dat nauwelijks één minuut later de 2-3 op het scorebord stond door een eigen doelpunt, min of meer afgedwongen door Rob Dietvorst die het de Nemelaer verdediging lastig maakte in een luchtduel. Het geloof was voor een tweede keer terug en de beloning voor het harde werken kwam een kwartier voor tijd toen Brian Kruf (opnieuw hij) achter een vrije trap op de rand van de 16 meter ging staan en de bal over de muur in het doel krulde.”

    Het slot van de wedstrijd bracht geen verandering meer in de stand al maakte Nemelaer duidelijk  dat het voor meer dan één punt naar Meilust waren gekomen. Een gelijk spel uiteindelijk waarmee de jubileumwedstrijd van Bart Dietvorst (250 x voor Dosko1) nog een klein beetje glans kreeg want meer dan dat ene punt zat er vanmiddag niet in.