Van de tegenstander Hillegersberg wisten we niet veel. Bekend was wel dat de club afgelopen seizoen is gepromoveerd vanuit de tweede klasse. Het seizoen daarvoor speelde de ploeg nog in de derde klasse. Twee promoties op rij derhalve maar zegt dat iets over de kracht van deze ploeg voor de eerste klas? Over een aantal weken weten we wellicht meer.

Dosko startte vanmiddag met een grotendeels ververste selectie. In de vriendschappelijke- en bekerwedstrijden was al duidelijk dat de ploeg nog zoekende is naar de juiste samenstelling. De Dosko trainer wordt daarbij niet geholpen door de vele (langdurige?) blessures. Om die reden ontbraken vanmiddag vier potentiële basisspelers en daar kwam vanmiddag met de blessure van Marouan Moukouh nummer vijf bij. Moeten we ook bij Marouan vrezen voor een langdurige blessure? Een pijnlijk gezicht en de hand op de hamstring voorspelt meestal niet veel goeds. Afwachten en hopen dat het meevalt maar duidelijk is dat de zorgen voor trainer van Bree voorlopig alleen maar toenemen terwijl het seizoen nog niet eens echt op gang is.

Zeker de eerste helft liet zien dat de Dosko ploeg ten opzichte van vorig seizoen qua individuele klasse er duidelijk op vooruit is gegaan. Vast staat dat wanneer (vrijwel) iedereen blessure vrij is, de supporters zich kunnen opmaken voor een leuk seizoen.

Even dook het spookbeeld van de tweede seizoenshelft van vorig seizoen op toen Hillegersberg in de derde minuut brutaalweg de leiding nam na een afstand schot van ongeveer 25 meter. Meteen liep de Dosko ploeg weer achter de feiten aan maar in tegenstelling tot hangende koppen en schouders van vorig seizoen werden nu de mouwen extra opgestroopt en de ruggen gerecht. Zoals eerder in de bekerwedstrijd tegen Kloetinge werd voor iedere meter strijd geleverd.

Hillegersberg moest achteruit en mocht niet klagen bij een bal op de bovenkant van de lat in de achtste minuut door Souffiane el Ouazani en een schot op de paal in de 31^e minuut door Marouan Moukouh. Vijf minuten later werd het dan toch verdiend gelijk door Rob Dietvorst die na een afgeslagen aanval in balbezit kwam en van 20 meter verwoestend uithaalde. Pech opnieuw vijf minuten later. Ditmaal voor Guido de Kleer die zijn schuiver van afstand tegen de binnenkant van de paal zag belanden.

Een enerverende eerste helft werd gevolgd door een minstens zo boeiende tweede. Dit keer mocht Dosko keeper William Koelewijn over geluk niet klagen toen hij een inzet uit een corner van rechts tegen de paal zag belanden.

Vanuit het middenveld werd veelal uit handige individuele acties of korte combinaties de Dosko achterhoede bestookt. Echt doelgevaar leverde dat overigens niet op maar wel veel dreiging waardoor menig Dosko supporter op zijn stoeltje heen en weer schoof.

De Dosko spitsen daarentegen kwamen tot twee keer toe wel in scoringspositie bij aanvallen over links. In  beide situaties kwamen zij  teenlengtes tekort om tot scoren te komen.

De wedstrijd bleef dan ook tot het laatste moment ongemeend spannend maar gescoord werd er niet meer waardoor de   1-1 stand op het scorebord terecht onveranderd bleef.

Volgende week speelt Dosko een uitwedstrijd tegen Den Hoorn.