• Surrealistisch! Hoe dikwijls zijn we dit woord al tegengekomen sinds het uitbreken van de pandemie! Vanmiddag heb ik kunnen ervaren wat dat woord betekent in relatie tot de amateur voetballerij en dan met name tot die van onze eigen club.

    Het was inderdaad onwerkelijk wat ik vanmiddag ervoer op sportpark Meilust. Een parkeerterrein met alleen auto’s van degenen die de grasmat binnen de afrastering mochten betreden.                   Een gesloten kassa. Lotenverkopers die in geen velden of wegen te vinden waren.  Geen muziek om warmdraaiende spelers en toeschouwers in de juiste sfeer te brengen. Geen opgewonden sfeer op een vol terras voor de kantine. Misschien ergens in de bossages of buiten de hekken enkele verdekt opgestelde supporters die geen genoegen konden nemen met een middag zonder hun club.              Ik nam me voor om op zoek te gaan en zag uiteindelijk één supporter op een hoge huishoudtrap boven de afrastering uit, de wedstrijd volgen. Heel onwerkelijk (surrealistisch) allemaal.

    Alleen het voetbal zelf was nog steeds zoals het ooit was. Onder leiding dit maal zelfs van ex betaald voetbalscheidsrechter Roelof Luinge en twee door hemzelf geselecteerde assistenten!                        Er stonden vier cornervlaggen en ook de doelen met daarin de netten stonden er nog steeds en waren niet verplaatsbaar geworden. Nog steeds gold dat de bal tegen het net moest en wie dat het meest deed, was de winnaar. Vanmiddag was dat vv Hillegersberg want zij wisten maar liefst vier maal het net te vinden!!

    De Dosko-ploeg was ten opzichte van vorige week op een tweetal plaatsen gewijzigd. In het doel William Koelewijn in plaats van Dennis Uyl en op de plaats van Bart Dietvorst speelde Marouan Moukouh. We moeten heel lang terug gaan in de tijd om een nederlaag van Dosko in competitie-verband tegen te komen, maar het moet gezegd dat de nederlaag zeker niet onverdiend was. Wellicht moet de oorzaak gezocht worden in een collectieve off day van de hele ploeg. Of waren er andere ongrijpbare omstandigheden de oorzaak!! Met name keeper Koelewijn speelde niet zijn beste wedstrijd en ging niet helemaal vrij uit bij de eerste twee doelpunten. Mede daardoor liep de Dosko ploeg steeds achter de feiten aan en moest telkens opnieuw een achterstand goed gemaakt worden.                                                                                                                                                                                         

    De eerste helft lukte dat nog wel toen na ruim een half uur spelen Marouan Moukouh een teruggetrokken bal vanaf links door Achraf Laabich, vanaf de rand van de 16 meter in de rechter benedenhoek knalde. Hiermee verdween de in de 22e minuut opgelopen achterstand van het scorebord. Bij dit doelpunt had Luinge overigens wel het advies nodig van zijn assistent die had geconstateerd dat Koelewijn een kopbal uit een voorzet vanaf rechts achter de doellijn had gestopt. Terwijl niemand daarmee rekening had gehouden, kwam Dosko toch nog voor rust opnieuw op achterstand. Ver in blessuretijd was de Dosko keeper voor een tweede keer ongelukkig bij een vrije trap op ongeveer 20 meter van zijn doel. Een onoverzichtelijke situatie speelde hem daarbij overigens wel parten.                                                                                                                                               

    Opnieuw moest Dosko in de achtervolging en had daarvoor nog de hele tweede helft. Geen man over boord normaliter, maar vanmiddag was niets normaal en dat zou de ploeg behoorlijk op gaan breken. In een dergelijke situatie mist een ploeg zijn supporters die de ploeg naar voren schreeuwt, nu moest het op geheel eigen kracht redden wat er te redden viel. Een opdracht die wel erg groot werd toen in de 53e minuut een foutieve breedte pass op het middenveld werd onderschept en uit de snel opgezette tegenaanval Soufian Tanouti de 1-3 scoorde.

    Wie had gerekend op opportunistisch spel met hoge ballen voor het doel kwam bedrogen uit. Dosko speelde immers de tweede helft met windvoordeel, bovendien bleek de Hillegersberg keeper niet het sterkste onderdeel van de ploeg. In plaats daarvan wisselde trainer van Bree zijn spits Brian Kruf voor middenvelder Sander Remery en koos daarmee voor een heel andere aanpak. Een tactiek die overigens leek te gaan slagen want uitgesproken invaller Remery was verantwoordelijk voor de aansluitingstreffer, gescoord uit een pass van uitblinker Max Geers die in de voor-actie zijn tegenstander de bal afhandig had gemaakt.

    Met nog ruim een half uur op de klok was nog van alles mogelijk en waarschijnlijk zou een Dosko ploeg in goede doen er nog tenminste een gelijk spel uit hebben gesleept. Een slecht uitgevoerde wissel in de 82e minuut gaf uiteindelijk de genadeslag. Terwijl invaller Roy Niemantsverdriet nog volop bezig was instructies van trainer van Bree door te geven aan zijn medespelers, lag de 2-4 achter Koelewijn. Uit een snel genomen vrije trap scoorde Jamal Ouafi van dichtbij de 2-4 en bezorgde daarmee zijn ploeg een volkomen verdiende overwinning.

    Conclusie zou kunnen zijn dat de Dosko ploeg teveel last had van de surrealistische omstandigheden. Op zich niet eens zo onlogisch want het recente verleden heeft al meer aangetoond dat thuisspelende ploegen last hebben van dit fenomeen. 

    Fons Vleghels