Heel lang leek het er op dat Dosko het slachtoffer ging worden van de tactiek van de tegenstander waarop veelal niet het juiste antwoord gevonden kon worden. Menig ploeg zal deze competitie nog ervaren dat een achterstand tegen v.v. Gestel voor de rest van de wedstrijd fataal kan zijn. Immers, een ploeg met op de vleugels razendsnelle spitsen en een voorsprong op het scorebord is moeilijk te bespelen zodra de ploeg zich terug trekt en de counter gaat hanteren.

Dat Dosko tot twee maal toe alsnog wist terug te komen verdient alle lof, zeker de tweede keer na en 1-3 achterstand met nog nauwelijks een klein kwartier te spelen en met vanaf de 67^e minuut  nog slechts 10 spelers op het veld na de rode kaart van Nathaniel Martina die aan de noodrem moest trekken na de zoveelste levensgevaarlijke counter vanaf eigen helft. Het startsein meteen voor een hectische slotfase!

Speelde Dosko in de fase daarvoor dan zo matig? Antwoord nee. Was de instelling van de spelers ondermaats? Antwoord nee. Integendeel zelfs, het vertoonde spel was zeker niet subliem maar meer dan voldoende om tevreden gezichten op de tribune en langs het veld te zien. Wat de ploeg fataal dreigde te worden was de tactiek van de tegenstander die lange tijd dodelijk leek te worden.

Na nauwelijks 10 minuten kwam Dosko op achterstand door een doelpunt van Volkan Memis die volledig vrijstaand bij de tweede paal van dichtbij scoorde. Dosko nam daarna het initiatief over en ging op jacht naar de gelijkmaker waarbij steeds het gevaar van de snelle counter dreigde. Als uit een dergelijke situatie Papito Koeks in de 22^e minuut het volle rendement had gehaald, had Dosko op een schier onmogelijke achterstand gestaan en was het verder een hele lastige middag geworden.

In plaats daarvan trok Jibbe Schouwenaars in de 28^e minuut de stand gelijk door van dichtbij met een handige voetbeweging te scoren. Het spelbeeld bleef onveranderd. Dosko behield het meeste balbezit en scoorde door Marvin Bedaf ook de 2-1 die door scheidsrechter Loontjens  op advies van de vanmiddag veel vlaggende vv Gestel-grensrechter werd afgekeurd. In plaats daarvan verscheen kort voor rust de 1-2 op het scorebord door een schot van 20 meter door Mounir Azaoum na een half afgeslagen corner.

Alle vertrouwen op een positief resultaat verdween als sneeuw voor de zon toen kort na rust de razendsnelle Papito Koets uit het wapen van de counter de 1-3 scoorde. Toen vervolgens in de 67^e minuut de veldverwijzing van Nathaniel Martina een feit was, verlieten de eerste supporters voorzichtig de tribune om alvast de eerste sfeer op te snuiven van het foute feestje dat door de Dosko dames na de wedstrijd was georganiseerd.

Dosko trainer Mart van Bree ging va banque speler door Brian Kruf als extra aanvaller in te brengen. Gezien de stand restte Mart weinig anders maar achteraf bleek zijn ingreep een meesterzet aangezien juist diezelfde Brian Kruf met twee rake kopballen het gelijke spel veilig stelde.

Echter, niet alleen door de doelpunten van Brian werd de slotfase hectisch maar mede ook door de penalty in de 88^e minuut die door keeper Lodiers uit de benedenhoek werd gedoken. Na deze actie  rechtten de Dosko spelers unaniem de rug waardoor in de 93^e minuut Brian Kruf zijn invalbeurt met een tweede (kop)doelpunt kon bekronen en zijn medespelers voor hun voorbeeldige inzet aan een gelijk spel kon helpen. Het foute feestje kon beginnen!!